1 Kur Qengji e hapi vulën e shtatë në qiell u bë heshtje për rreth një gjysmë ore...
2 Atëherë i pashë shtatë engjëj që qëndrojnë para fytyrës së Hyjit; atyre u qenë dhënë shtatë trumbeta.
3 Dhe ja, një tjetër engjëll erdhi e qëndroi mbi lter: në dorë kishte një kemore të artë dhe iu dha shumë kem për ta kushtuar bashkë me lutjet e të gjithë shenjtërve mbi lterin e artë para fronit.
4 Nga dora e engjëllit tymi erëndshëm i kemit u ngrit para Hyjit bashkë me lutjet e shenjtërve.
5 Atëherë engjëlli e mori kemoren e mbushi me zjarr nga lteri dhe e zbrazi në tokë. Atëherë shpërthyen rrufe e zëra e vetëtima e tërmet!
Trumbetat
6 Shtatë engjëjt që kishin shtatë trumbetat, u bënë gati të trumbetojnë.
7 I pari i ra trumbetës: mbi tokë ranë breshër e zjarr të përzier me gjak dhe u dogj një e treta e tokës dhe një e treta e pemëve, u dogj mbarë bari i gjelbër.
8 Edhe i dyti engjëll i ra trumbetës dhe diçka, si mal i ndezur zjarr, qe hedhur në det; një e treta e detit u bë gjak,
9 dhe një e treta e krijesave të gjalla që jetojnë në det cofi; e mbaroi edhe një e treta e anijeve.
10 Edhe i treti engjëll i ra trumbetës: nga qielli ra një yll i madh - që digjej si vravashka - ra në një të tretën e lumenjve dhe të burimeve të ujërave.
11 Ylli quhej »Pelin«, dhe një e treta e ujërave u shndërrua në pelin; shumë njerëz vdiqën sepse uji u bë i hidhur.
12 Edhe i katërti engjëll i ra trumbetës: - u plagos një e treta e diellit, një e treta e hënës dhe një e treta e yjeve, që të errësohej një e treta pjesë e tyre.
Dita humbi një të tretën e dritës së vet, gjithashtu edhe nata.
13 Atëherë pashë dhe dëgjova: një shqiponjë fluturonte përmes qiellit dhe bërtiste me zë të lartë: »Vaj, vaj, vaj për banuesit e tokës për shkak të plagëve të trumbetave të tre engjëjve që do të trumbetojnë!«