1 Profeci.
Toka e re
Fjala e Zotit është në dheun Hadrak,
në Damask e ka pushimin,
sepse Zotit i përket syri i Aramit
pikërisht porsi fiset e Izraelit.
2 Edhe Emati është në kufijtë e tij,
Tiri edhe Sidoni, urtia e të cilit është e madhe.
3 Tiri ndërtoi fortesën e vet,
bashkoi argjend porsi pluhur
dhe ar porsi baltën e rrugëve.
4 Ja, Zoti po e merr për pronë
e në det do ta hedhë fuqinë e tij,
kurse atë do ta rrëmbejë zjarri.
5 Do të shohë Askaloni e do të trembet,
në dhimbje të mëdha do të përdridhet Gaza,
edhe Akaroni sepse në rrenë e la shpresa.
Do të mbarojë mbreti i Gazës,
Askaloni do të mbesë pa banorë.
6 Bastardhat do të banojnë në Azot,
do ta zhdukë krenarinë e filistenjve.
7 Prej gojës do t’ia heq gjakun,
iritë e tija do t’ia nxjerr prej dhëmbësh.
Edhe ai do të jetë Tepricë për Hyjin tonë,
do të jetë porsi një prijës në Judë,
Akaroni porsi Jebuseu.
8 Si mur mbrojtës do ta rrethoj Shtëpinë time
kundër atyre që vijnë e shkojnë,
tagrambledhës s’do të kalojë n’për të,
sepse tanie shikoj me sy të mi.”
Mesia
9 Gëzo me gjithë shpirt, Bija e Sionit,
galdo, Bija e Jerusalemit!
ja, mbreti yt, po vjen te ti:
është i drejtë e Shpëtimtar,
por i përvuajtur e në shpinë të gomarit,
në shpinë të gaçit, zogut të gomarit!
10 Nga Efraimi do ta zhdukë karrocën,
kalin nga Jerusalemi.
Do të copëtohet harku i luftës.
Kombeve do t’u shpallë paqen.
Sundimi i tij prej detit në det
prej Lumit në skajet e tokës!
Rivendosja e Izraelit
11 Edhe ty, në saje të gjakut të Besëlidhjes sate,
do t’i nxjerr nga liqeni
që s’ka ujë
të burgosurit e tu!
12 Kthehuni në qytezë,
o të burgosur plot me shpresë,
sepse sot unë vetë po e shpall:
dyfish do të të shpaguaj!
13 Sepse e ngreha Judën porsi harkun,
e armatosa me Efraimin:
po i çoi në këmbë bijtë e tu, Sion,
kundër bijve të tu, Greqi,
shpatë heroi ty do të bëj!
14 Përmbi ta Zoti do të duket,
vetëtimë shigjeta e tij do të jetë!
Zoti Hyj do t’i bjerë trompetës,
hap e pash n’për thellimin e jugut!
15 Do t’i mbrojë Zoti i Ushtrive,
do t’i përpijnë, do t’i shqelmojnë
gurët e bahes,
do të pinë gjak, si me verë do të dehen,
do të mbushen si kupat, si brirët e lterit.
16 Zoti, Hyji i tyre, atë ditë
do t’i shpëtojë
porsi delet që janë populli i tij,
si gurë të paçmueshëm përmbi kezë
do të shkëlqejnë mbi tokë të tij!
17 Oh sa i mirë, sa i bukur do të jetë!
Gruri do të bëjë të rriten djemtë,
kurse virgjërat vera e ëmbël!