1 Cila është, pra, përparësia e judeut? Ose cila është vlera e rrethprerjes?
2 E madhe në çdo pikëpamje! Më së pari: [sepse] atyre u qenë besuar premtimet e Hyjit.
3 Po çka të thuhet atëherë, në qoftë se disa prej tyre nuk ia mbajtën besën? A thua ndoshta pabesnikëria e tyre do ta hedhë poshtë besnikërinë e Hyjit?
4 Prite Zot! Por duhet të dëftohet se Hyji është besnik e çdo njeri gënjeshtar siç është në Shkrimin e shenjtë:
‘Që të jesh i njohur për besnik ndaj fjalës së dhënë,
e të dalësh fitues kur të jesh gjykuar.’
5 E çka të themi nëse pabesnikëria jonë vë në pah drejtësinë e Hyjit? A thua është i padrejtë Hyji kur shfren hidhërimin? Po flas sipas logjikës së njerëzve.
6 Prite Zot! Sepse, si atëherë Hyji do ta gjykojë botën?
7 E nëse me anë të gënjeshtrës sime del në pah e vërteta e Hyjit për lavdinë e tij, përse atëherë unë do të gjykohem si fajtor?
8 E atëherë përse: ‘të mos bëjmë të keqen që të vijë e mira’, si shpifin për ne disa gjasme ne mësojmë ashtu?
Dënimi i të tillëve është i drejtë!
Askush nuk është i drejtë
9 Çka atëherë? A kemi farë përparësie? Kurrfare! E vërtetuam më parë: të gjithë, hebrenj e grekë, janë nën pushtetin e mëkatit,
10 siç thotë Shkrimi i shenjtë:
‘Nuk ka njeri të drejtë, as vetëm një.
11 Nuk ka njeri të urtë,
nuk gjendet asnjë që kërkon Hyjin.
12 Të gjithë e lanë rrugën, së bashku u prishën,
askush nuk bën mirë ‑
asnjë nuk gjendet!
13 Fyti i tyre është varr i hapur,
me gjuhët e tyre mbjellin gënjeshtra,
nën buzë kanë vrer shlligash;
14 goja e tyre është plot mallkime e hidhërim,
15 këmbët u vrapojnë për të derdhur gjak,
16 rrënime e mjerime në udhën e tyre,
17 udhën e paqes ata nuk e njohin.
18 Frikën e Hyjit nuk e kanë parasysh.
19 E ne mirë e dimë se gjithçka thotë Ligji, e thotë për ata që janë nën Ligj, që të mbyllet çdo gojë dhe mbarë bota të jetë fajtore para Hyjit.
20 Prandaj, me vepra të Ligjit askush s’do të mund të shfajësohet para tij, sepse me anë të Ligjit vetëm njihet mëkati.
Shfajësimi i plotë me anë të fesë
21 Tani veç, pavarësisht nga Ligji, u dëftua vepra shëlbimtare e Hyjit, e dëshmuar prej Ligjit e prej Profetëve,
22 vepra shëlbimtare e Hyjit me anë të fesë në Jezu Krishtin për të gjithë ata që besojnë ‑ pa farë dallimi,
23 sepse të gjithë mëkatuan dhe u përjashtuan nga lumturia e Hyjit ‑
24 e me hirin e tij, të gjithë e fituan falas drejtësinë, në saje të shpërblimit që bëri Jezu Krishti.
25 Atë Hyji e caktoi të jetë, në saje të fesë, fli pajtuese me anë të gjakut të vet. Deshi kështu të tregojë drejtësinë e vet, sepse i la pa ndëshkuar mëkatet e mëparshme në kohën e durimit të vet ‑
26 e në kohën e tashme e dëfton drejtësinë e vet për të qenë i drejtë e për të shfajësuar atë që është në fenë e Jezusit.
27 A ka, pra, arsye për t’u krenuar?
‑ Kurrsesi!
‑ Në saje të cilit Ligj? Në saje të veprave?
‑ Jo, por vetëm në saje të fesë!
28 Sepse ne mendojmë se njeriu shfajësohet me anë të fesë, pa veprat e Ligjit.
29 A thua Hyji është vetëm i hebrenjve? A nuk është gjithashtu edhe i paganëve?
‑ Po, edhe i paganëve!
30 Sepse është vetëm një Hyj: ai do të shfajësojë të rrethprerët për arsye të fesë e të parrethprerët me anë të fesë.
31 A e zhvleftësojmë me anë të fesë Ligjin? Prite Zot! Përkundrazi, e përforcojmë.