1 Kur Jezusi i kreu porositë që deshi t’ua japë dymbëdhjetë nxënësve të vet, u nis së andejmi për të mësuar e për të predikuar në qytetet e atjeshme.
2 Tashti, kur Gjoni dëgjoi në burg për veprat e Krishtit, dërgoi nxënësit e vet
3 për ta pyetur:
“A je ti ‘Ai që do të vijë,’ apo duhet të presim një tjetër?”
4 Jezusi iu përgjigj:
“Shkoni e tregojini Gjonit çka po dëgjoni e çka po shihni:
5 Të verbërit po shohin, të shqeptit po ecin, të gërbulurit po pastrohen, të shurdhërit po dëgjojnë, të vdekurit po ngjallen, të varfërve po u predikohet Ungjilli.
6 I lumi ai që nuk e bjerr besimin në mua!”
7 Kur shkuan ata Jezusi filloi t’i flasë turmës për Gjonin:
“Çka dolët të shihni në shkretëtirë? Kallamin që e luhat era?
8 Apo çka dolët të shihni? Njeriun që vishet me petka të bukura? Ja, ata që vishen me petka të bukura, ata banojnë në pallate mbretërore!
9 Po, pse atëherë dolët? Të shihni një profet? Po, po ju them: edhe më tepër se një profet,
10 sepse Gjoni është ai, për të cilin Shkrimi i shenjtë thotë:
‘Ja, unë po e dërgoj lajmëtarin tim para teje
që ta bëjë gati udhën tënde para teje!’
11 Përnjëmend po ju them: nga ata që u lindën prej grash nuk u ngrit asnjë më i madh se Gjon Pagëzuesi, megjithatë, më i vogli në Mbretërinë e qiellit, është më i madh se ai.
12 Që prej ditëve të Gjon Pagëzuesit e deri tani Mbretëria e qiellit po depërton me vështirësi e vetëm të fortët e shtijnë në dorë.
13 Vërtet të gjithë Profetët dhe vetë Ligji paralajmëruan deri te Gjoni.
14 Ai është ‑ nëse doni ta merrni vesh të vërtetën ‑ Elia, që duhej të vijë.
15 Kush i ka veshët për të dëgjuar, të dëgjojë!
16 Me kë ta krahasoj këtë brezni? U përngjet djaloshave që rrinë në sheshe e u thërrasin shokëve
17 e u thonë:
‘Ne u ramë për ju fyejve e ju nuk kërcyet;
bëmë gjëmë e ju nuk vajtuat!’
18 Erdhi Gjoni: ai s’ha as s’pi e thonë: ‘Është i djallosur!
19 Erdhi Biri i njeriut: ai ha e pi, e thonë: ‘Ja, grykësi e pijaneci! Miku i tagrambledhësve dhe i mëkatarëve!’ Por dija përligjet nga veprat e veta!”
20 Atëherë zuri t’i qortojë qytetet, në të cilat Jezusi kishte bërë shumë e shumë mrekulli, e ato nuk u kthyen.
21 “I mjeri ti, Korazin, e mjera ti, o Betsaidë! Sepse, sikur të ishin bërë në Tir e në Sidon të gjitha ato mrekulli që u bënë ndër ju, kaherë do të kishin bërë pendesë të veshur me thes pendese e të përhimë.
22 Prandaj po ju them: Tiri e Sidoni do ta kenë më lehtë se ju Ditën e Gjyqit!
23 E ti, o Kafarnaum,
a thua do të ngritesh deri në qiell?
Ti do të plandosesh deri në ferr!
Sepse, sikur të ishin bërë në Sodomë mrekullitë që u bënë në ty, ajo do të ishte edhe sot e kësaj dite!
24 Prandaj po ju them: treva e Sodomës do ta ketë më lehtë se ti ditën e Gjyqit!”
25 Në atë kohë Jezusi mori fjalën e tha:
“Po të bekoj, o Atë, Zotërues i qiellit e i dheut,
që i fshehe këto gjëra nga të dijshmit e nga të urtët,
e ua zbulove të vegjëlve.
26 Mirë, o Atë, pse të pëlqeu ty kështu!
27 Ati më dorëzoi mua gjithçka
dhe askush s’mund ta njohë Birin përveç Atit,
dhe askush s’mund ta njoh Atin, përveç Birit
e përveç atij kujt Biri do që t’ia zbulojë.
28 Ejani tek unë të gjithë ju që jeni të lodhur prej barrës së rëndë e unë do t’ju çlodh.
29 Merrni mbi vete zgjedhën time e pranoni t’ju mësoj unë që jam zemërbutë e i përvuajtur. Kështu do të gjeni pushim për shpirtrat tuaj,
30 sepse, vërtet, zgjedha ime është e ëmbël e barra ime e lehtë.”