1 Dhe ja bekimi, me të cilin Moisiu, njeriu i Hyjit, i bekoi bijtë e Izraelit para se vdiq.
2 Ai tha:
“Erdhi Zoti prej Sinait,
iu duk atyre prej Seirit,
u dëftua prej malit Faran
e mbërriti në Meribatkades
prej jugut të tij në Azedot.
3 Me të vërtetë i do Ai popujt;
të gjithë shenjtërit janë në dorë të tij
e kush të shkojë te këmbët e tija
e mëson fjalën e tij.
4 Moisiu neve një Ligj na dha,
pronë breznive t’tubimit t’Jakobit.
5 U bë mbret tek i dashuri i vet
pasi u mblodhën prijësit e popullit
njëkohësisht me fiset e Izraelit.
6 Le të jetojë Rubeni dhe mos u shoftë,
porse tepër mos u shtoftë!”
7 Ky është bekimi i Judës:
“Dëgjoji, o Zot, Judës zërin
e bashkoje me popullin e vet.
Duart e tija le të luftojnë për të,
mbroje, o Zot, prej armiqve të tij!”
8 E për Levin kështu foli:
“Jepi Levit Tumim‑in e Urim‑in tënd,
i përkasin njeriut të shuguruar.
Ti në Masë e ke sprovuar
me të u grinde te ujët e Meribës.
9 Ky babait e nënës i tha:
“Nuk ju njoh”;
vëllezërit s’i njohu,
s’deshi për të bijtë të dijë!
Këta e ruajtën fjalën tënde,
këta e mbajtën besëlidhjen tënde.
10 Jakobit do t’ia mësojnë urdhërimet e tua,
Ligjin tënd Izraelit.
Për hundë të tua kem do të djegin,
fli shkrumbimi mbi lterin tënd.
11 Bekoje, o Zot, forcën e tij,
pranoji veprat e duarve të tija.
Këputi në kryq armiqtë e tij,
urrejtësit e tij kokën të mos e ngrenë!”
12 Për Beniaminin tha:
“I dashur pa masë prej Zotit, Beniamin,
bano i qetë pranë Tij!
Zoti e mbron gjithmonë
e do të banojë nën krahët e tij.”
13 Edhe për Jozefin tha:
“Bekuar qoftë prej Zotit toka e tij:
me dhurata që sjell vesa e qiellit,
me dhurata që sjell uji i nëntokës;
14 me fryte që dielli sjell
me më të mirat fryte që sjell ndërrimi i hënës,
15 me më të mirat fryte të bjeshkëve të lashta,
me dhurata të brigjeve të amshueshme;
16 me ç’është më e mira nga toka e nga të gjitha
që ajo përmban.
Bekimi i Atij që u duk në kaçubë
rëntë mbi kokë të Jozefit,
mbi ballin e të shuguruarit ndër vëllezër.
17 Si e të parëlindurit të mëzatit, hijeshia e tij;
bri bualli brirët e tij:
me ta i ther e i hedh në erë popujt
deri në skajet e dheut!
Të tillë janë shumica e Efraimit,
të tilla janë mijërat e Manaseut!”
18 Për Zabulonin tha:
“Fatbardhë qofsh, Zabulon, në çetime,
e ti, o Isahar, brenda tendave të tua!
19 Do t’i ftojnë popujt në bjeshkë
ku do të kushtojnë fli të ligjshme;
sepse thithin pasuritë e detit
dhe visaret nën rërë të fshehura.”
20 Për Gadin tha:
“Lum ai që Gadin e zgjeron!
Pushon madhështor porsi luani
që ia ka shpulpuar krahun e thërrmuar kokën presë.
21 Për vete i zgjodhi frytet e para:
pjesë ajo që prijësit i takon.
Në krye të popullit ia doli të arrijë,
e çoi në vend drejtësinë e Zotit,
të tijat synime me Izraelin.”
22 Edhe për Danin tha:
“Zog luani është Dani
që kërcen majë më majë prej Basanit!”
23 Për Neftaliun tha:
“Neftaliu i ngopur me hire të Zotit,
plot do të jetë me bekimet e tija:
det e jug janë prona e tij!”
24 Po edhe për Aserin tha:
“Qoftë bekuar ndër bij Aseri!
Më i pëlqyeshmi ndër vëllezërit e vet!
Këmba e tij rëntë në vaj!
25 Hekuri e bronzi shulat e dyerve të tua,
sa të jesh gjallë mos të mungoftë siguria!”
26 “Paj nuk ka si Hyji Jezurun:
kalëron qiellin për të të ardhur në ndihmë,
i madhërishëm përmbi re!
27 Strehim është Hyji i amshueshëm
ndihmë këtu poshtë krah i përhershëm.
Para teje e dëbon armikun
e urdhëron: ‘Shpartalloje!’
28 Në paqe jeton Izraeli,
burimi i Jakobit në vetmi
në tokë drithi e vere
ku prej qielli rigon vesa.
29 I lumi ti, o Izrael!
Ku mund të gjendet një popull tjetër
që e shpëton Zoti prosi ty?!
Ai është shqyti që të mbron,
palla që të sjell lavdi.
Armiqtë me të mirë do të të marrin,
porse ti do t’i zotërosh.”