1 Jezusi, plot me Shpirtin Shenjt, u kthye prej Jordanit dhe Shpirti e çoi në shkretëtirë,
2 ku, për dyzet ditë e tundoi djalli. Ndër ato ditë nuk hëngri asgjë e, kur ato kaluan, u urit.
3 Atëherë djalli i tha:
“Nëse je Biri i Hyjit, urdhëroji këtij guri të bëhet bukë.”
4 Jezusi iu përgjigj:
“Thotë Shkrimi i shenjtë: ‘Njeriu nuk mund të jetojë vetëm me bukë.’”
5 Atëherë e ngriti lart dhe, për një çast, ia dëftoi të gjitha mbretëritë e botës,
6 e i tha:
“Ty do të ta jap të gjithë këtë pushtet dhe lavdinë e tyre, sepse m’u dha mua dhe unë ia jap kujt të dua.
7 Nëse, pra, ti përkulesh në adhurim para meje, do të jetë krejt jotja.”
8 Jezusi iu përgjigj:
“Shkrimi i shenjtë thotë:
‘Adhuro Zotin, Hyjin tënd,
dhe vetëm atij shërbeji!’“
9 Atëherë e çoi në Jerusalem, e vuri në majë të Tempullit e i tha:
“Nëse je Biri i Hyjit, hidhu prej këtu poshtë,
10 sepse Shkrimi i shenjtë thotë:
‘Hyji për ty do t’u urdhërojë engjëjve të vet që të të ruajnë’,
11 dhe ‘do të të mbajnë para duarsh, që të mos e vrasësh këmbën tënde në ndonjë gur.’”
12 Jezusi iu përgjigj:
“Por u tha edhe:
‘Mos e tundo Zotin, Hyjin tënd!’”
13 Djalli, pasi i shfrytëzoi të gjitha trajtat e tundimit, u largua prej tij deri në kohën e volitshme.
14 Atëherë Jezusi me fuqinë e Shpirit Shenjt u kthye në Galile dhe u hap zëri për të nëpër mbarë krahinën.
15 Mësonte nëpër sinagogat e tyre i nderuar prej të gjithëve.
16 Jezusi erdhi në Nazaret, atje ku ishte rritur dhe, sipas zakonit të vet, të shtunën hyri në sinagogë dhe u ngrit për të lexuar.
17 I dhanë librin e Isaisë profet. Kur e hapi librin, gjeti vendin ku shkruan:
18 ‘Shpirti i Zotit është mbi mua
sepse Ai më shuguroi!
Ai më dërgoi t’u kumtoj të vobektëve Ungjillin, t’u shpall robërve çlirimin,
të verbërve dritën e syve;
t’i lëshoj në liri të ndrydhurit,
19 të shpall vitin e hirit të Zotit.’
20 E mbylli librin, ia dha shërbëtorit dhe u ul. Të gjithë në sinagogë i drejtuan sytë në të.
21 Atëherë u tha:
“Sot shkoi në vend kjo pjesë e Shkrimit të shenjtë që e dëgjuat me veshët tuaj.”
22 Të gjithë e miratonin dhe mrekulloheshin për fjalët e bukura që dilnin prej gojës së tij. Thoshin:
“Vallë, a nuk është ky biri i Jozefit?”
23 Atëherë u tha:
“Me siguri do të ma thoni atë fjalë: ‘Mjek, shëro veten!’ Gjithçka bëre, si dëgjuam, në Kafarnaum, bëj edhe këtu, në vendin tënd!’
24 Për të vërtetë po ju them ‑ vazhdoi ‑ asnjë profet nuk është i mirëseardhur në vendin e vet.
25 Për të vërtetë, prapë po ju them: në kohën e Elisë profet, kur qielli u ndry për tri vjet e gjashtë muaj dhe u bë uri e madhe në mbarë dheun, ishin shumë vejusha në Izrael,
26 dhe te asnjëra ndër to nuk u dërgua Elia, përveç te vejusha në Sareptë të Sidonisë.
27 Në kohën e Elizeut profet kishte shumë të gërbulur në Izrael dhe asnjë prej tyre nuk u pastrua përveç Naamanit Sirian.”
28 Këto fjalë i mbushën me zemërim të gjithë ata që ishin në sinagogë.
29 U çuan në këmbë, e hodhën jashtë qytetit, e çuan në buzë të malit, mbi të cilin është i ndërtuar qyteti i tyre, për t’ia thyer qafën në greminë.
30 Por, ai kaloi përmes tyre e vijoi rrugën e vet.
31 Atëherë zbriti në Kafarnaum, qytet i Galilesë dhe mësonte ditën e shtunë.
32 Njerëzit i magjepste mësimi i tij, sepse fjalën e kishte plot autoritet.
33 Në sinagogë ndodhej një njeri që në trup kishte shpirtin e djallit të ndytë. Ai bërtiti me zë të lartë:
34 “Hej, ç’ke me ne, Jezus Nazareni? A erdhe të na farosësh? Unë e di kush je: Shenjti i Hyjit!”
35 “Praj dhe dil prej tij! ‑ i urdhëroi Jezusi.
Djalli e rrëzoi para tyre e doli prej tij pa e lënduar fare.
36 Të gjithë i kapi frika dhe i thoshin njëri‑tjetrit:
“Çfarë fjale! Ky po u urdhëron me pushtet e fuqi shpirtrave të ndytë e ata po dalin!”
37 Dhe u përhap zëri për të nëpër të gjitha vendet e krahinës.
38 Si doli prej sinagogës, hyri në shtëpinë e Simonit. Vjehrrën e Simonit e kishin zënë ethe të forta e i bënë lutje për të.
39 Ai u përkul kah ajo, u urdhëroi etheve ‑ e ato e lëshuan. U çua aty për aty dhe u shërbeu.
40 Kur perëndoi dielli, të gjithë ata që ishin të sëmurë me sëmundje të ndryshme, i binin tek ai e Jezusi i shëronte duke vënë duart mbi secilin prej tyre.
41 Prej shumëkujt dilnin djajtë e thoshin: “Ti je Biri i Hyjit!” Jezusi u kërcënohej dhe ua ndalonte të flisnin, sepse e dinin se ai ishte Mesia.
42 Kur zbardhi drita doli dhe shkoi në një vend të pabanuar. Turmat u vunë ta kërkojnë, e kur e gjetën, u munduan ta ndalnin të mos largohej prej tyre.
43 Ai u tha:
“Më duhet ta shpall Ungjillin e Mbretërisë edhe në qytete të tjera, sepse për këtë punë jam dërguar.”
44 E predikonte nëpër sinagoga të Judesë.