1 Të parën ditë të javës, fort heret, shkuan te varri me erërat e mira që i përgatitën.
2 Gjetën gurin e rrokullisur prej varrit.
3 Hynë, por nuk e gjetën trupin e Jezusit [Zot].
4 E, ndërsa po rrinin ashtu, marrë mendsh nga kjo punë, dhe ja, afër tyre, u paraqitën dy burra të veshur me petka të ndritshme.
5 E kur ato, të tmerruara, i ulën sytë për dhe, këta u thanë:
“Pse e kërkoni të Gjallin ndër të vdekur?
6 Ai s’është këtu! U ngjall! Le t’ju bjerë në mend çka ju pati thënë kur ishte në Galile:
7 ‘Duhet ‑ thoshte ai ‑ që Biri i njeriut t’u dorëzohet njerëzve mëkatarë; ta kryqëzojnë dhe të tretën ditë të ngjallet!’“
8 Atëherë u ranë në mend fjalët e tij.
9 U kthyen nga varri dhe i njoftuan mbi të gjitha këto të Njëmbëdhjetët e të gjithë të tjerët.
10 Ishin: Maria Magdalenë, Gjonia e Maria e Jakobit. Po edhe gratë e tjera që ishin me to, u treguan apostujve të njëjtën gjë.
11 Por apostujt këto fjalë i morën për trillime e nuk u besuan.
12 Megjithatë Pjetri u çua, shkoi me vrap te varri, u përkul dhe pa vetëm pëlhurat. U kthye në shtëpi i çuditur për krejt çka kishte ndodhur.
13 Po atë ditë, dy prej tyre, po shkonin në një fshat që quhet Emaus e është larg Jerusalemit gjashtëdhjetë stadje.
14 Ata bisedonin me njëri-tjetrin për të gjitha këto ngjarje.
15 Dhe ndodhi që, ndërsa ata po flisnin e po bisedonin kështu, vetë Jezusi u afrua dhe po ecte me ta.
16 Por sytë e tyre ishin të penguar ta njihnin.
17 Ai i pyeti:
“Ç’janë këto fjalë që ju po i flisni mes jush udhës?”
Ata u ndalën të trishtuar
18 e njëri prej tyre, ai që quhet Kleofë, iu përgjigj:
“A thua je ti i vetmi nga të huajt në Jerusalem që nuk di çka ndodhi në të po në këto ditë?”
19 Ai i pyeti:
“Po çka?”
Ata iu përgjigjën:
“Çka i ndodhi Jezusit prej Nazaretit, që ishte profet i madh me vepra e me fjalë në sy të Hyjit e të mbarë popullit;
20 si krerët e priftërinjve dhe këshilltarët tanë e dorëzuan të dënohet me vdekje dhe e kryqëzuan.
21 Ne shpresonim se ai do ta çlironte Izraelin. E, përmbi të gjitha këto ‑ sot është e treta ditë që ndodhën këto ngjarje.
22 Madje edhe disa gra prej tanëve na habitën: ato qenë në agim te varri
23 e, pasi nuk e gjetën trupin e tij, erdhën e na thanë se iu dukën engjëjt e u thanë se ai është gjallë.
24 Po edhe disa prej tanëve shkuan te varri dhe gjetën pikërisht ashtu si thanë gratë, por atë nuk e panë.”
25 Ai u tha:
“O të pamend e të ngadalshëm që të besoni gjithçka paralajmëruan profetët!
26 Po a nuk u desh që Mesia t’i pësojë të gjitha e kështu të hyjë në lavdinë e vet?”
27 E, që nga Moisiu e të gjithë profetët, u shtjelloi krejt çka flitet në Shkrimin e shenjtë për të.
28 Kur iu afruan fshatit, ku ishin nisur, ai bëri gjasme po vazhdonte udhën.
29 Po ata iu vunë:
“Rri me ne se u bë natë e dita po shkon në të sosur!”
Dhe hyri që të rrijë me ta.
30 Kur u ul me ta në tryezë, mori bukën, u falënderua, e theu dhe ua dha.
31 Atyre iu hapën sytë dhe e njohën... Por ai u zhduk para syve të tyre.
32 Atëherë i thanë njëri‑tjetrit:
“Po a nuk na ndizej zemra neve ndërsa po bisedonte udhës me ne dhe na shtjellonte Shkrimin e shenjtë?”
33 U çuan menjëherë, u kthyen në Jerusalem, i gjetën të mbledhur të njëmbëdhjetët dhe ata që ishin me ta.
34 Të njëmbëdhjetët u thanë:
“Me të vërtetë u ngjall Zotëria dhe iu dëftua Simonit!”
35 Atëherë edhe këta u treguan çka u ngjau udhës dhe si e njohën kur ndau bukën.
36 Ndërsa këta ende po bisedonin për këto ngjarje, vetë Jezusi zuri vend në mes të tyre dhe tha:
“Paqja me ju!”
37 Të tmerruar dhe të frikësuar, mendonin se po shihnin ndonjë shpirt.
38 Jezusi u tha:
“Pse po trembeni? Pse po dyshoni në zemrat tuaja?
39 Shikojini duart e mia e këmbët e mia: unë jam! Vetë! Më prekni e vërtetojeni! Shpirti s’ka mish e eshtra, si po shihni se unë kam!”
40 Si u tha kështu, u dëftoi duart e këmbët.
41 Pasi ata, prej gëzimit nuk mundën të besojnë, por kishin mbetur të habitur, Jezusi u tha:
“A keni këtu ndonjë gjë për të ngrënë?”
42 Ata i sollën një kurm peshku të pjekur.
43 Jezusi e mori dhe e hëngri para tyre.
44 Atëherë u tha: “Këtë vështrim kishin fjalët që ju thosha kur ende isha me ju: ‘Duhet të shkojë në vend gjithçka u shkrua për mua në Ligjin e Moisiut, në Profetët e në Psalme. ’“
45 Atëherë ua shndriti mendjen që t’i kuptonin Shkrimet
46 dhe u tha:
“Kështu është në Shkrimin e shenjtë: ‘Mesisë i duhet të pësojë e të ngjallet së vdekuri të tretën ditë.
47 Në Emër të tij do të predikohet ndër të gjithë popujt, duke filluar prej Jerusalemit, kthimi dhe falja e mëkateve.
48 Ju jeni dëshmitarët e kësaj gjëje.
49 Dhe, ja, unë do ta dërgoj mbi ju Premtimin e Atit tim. Qëndroni, prandaj, në qytet derisa të visheni me Fuqinë prej së Larti.”
50 Atëherë i mori me vete deri në Betani, i çoi duart dhe i bekoi.
51 E, ndërsa po i bekonte, u nda prej tyre dhe u ngrit në qiell.
52 Ata ranë përmbys para tij dhe e adhuruan e me gëzim të madh u kthyen në Jerusalem
53 dhe vazhdimisht ishin në Tempull duke i dhënë lavdi Hyjit.