1 Fjalën e mori Sofar Naamatiti e tha:
2 “Mendja më shtyt përgjigje të të jap,
sepse në mua vlon truri i ndriçuar.
3 Me fjalë të tua paditëse më ke ngacmuar,
i dijes sime shpirti do të përgjigjë.
4 Pse a s’e di se gjithmonë,
që kur u vu mbi tokë njeriu
5 se jetëpak është gëzimi i të mbrapshtëve
se çak‑fak kalon fati i mëkatarëve.
6 Nëse der në qiell arrin madhështia e tij,
nëse me kokë ai retë ia del t’i ndeshë,
7 porsi plehu fshihet për gjithmonë,
kush e pa do të pyetë: ‘Ç’e mori?’
8 porsi ëndrra vrik do të zhduket,
do të kalojë si vegimi i natës.
9 Kush e pa më s’do ta shohë,
vendi i tij më s’do ta këqyrë,
10 të bijtë të varfrit do t’i dëmshpërblejnë,
me duar të veta plaçkat do t’i kthejnë.
11 Eshtrat e tij në lule të rinisë
bashkë me të në pluhur do të prehen.
12 Për gojë të tij e keqja ish’ e ëmbël
ai e ruante nën gjuhën e vet.
13 Ruhet mirë të mos e përpijë,
nën qellzë të vet e fsheh kujdesshëm.
14 Por ushqimi në bark i kalbet,
helm shlligash i bëhet në zorrë.
15 Pasuritë që hëngri do t’i vjellë,
Hyji vetë prej barkut do t’ia nxjerrë.
16 Thithur ka prej shlligash helm:
gjuha e shlligës do ta vrasë!
17 Mos i paftë më rrëketë e vajit,
përrenjtë që rrjedhin mjaltë e tlyen!
18 Pa e shijuar do ta kthejë fitesën,
s’do ta gëzojë tregtinë që bëri.
19 Sepse të varfërin e shkeli, e ndrydhi,
rrëmbeu shtëpitë që s’i ndërtoi.
20 Barku i tij kurrë nuk u ngop,
visarët s’do ta shpëtojnë.
21 S’la gjë për të ngopur grykësinë,
mirëqenia e tij gjatë s’do të qëndrojë.
22 Në kulm të kamjes në mjerim do të bjerë,
gjithë e keqja do të sulet mbi të.
23 Në dashtë ta fajë barkun e vet:
zemërimin Hyji do ta lëshojë mbi të.
24 Nëse armës së hekurt ia del t’i shpëtojë,
do të shitohet nga harku i bronztë.
25 Anë për anë do ta shitojë shigjeta
dhe mëlçinë rrufeja shigjetuese.
Kahdo t’ia mbajë do ta sulmojë tmerri.
26 Tmerri i frikshëm gjithkund në pritë i rri,
e djeg flaka prej askujt e ndezur:
do t’i digjet gjithçka në tendë i mbeti!
27 Qielli në dritë do të qesë mbrapshtinë e tij,
kurse toka kundër tij do të ngritet.
28 Shtëpinë e tij do ta marrë lumi,
hidhërimi i Hyjit krejtësisht do ta zhdukë.
29 Kjo është pjesa që Hyji i jep të paudhit,
trashëgimi që prej Zotit merr”.