1 Kështu thotë Zoti:
“Qielli është froni im,
shtroja e këmbëve të mia toka!
Ç’vlerë ka shtëpia që do të ma ndërtoni,
e cili është vendi i banimit tim?
2 Të gjitha këto i bëri dora ime
e të gjitha këto më përkasin mua ‑
është fjala e Zotit.
Por mbi këtë e ngul shikimin tim:
mbi varfanjakun e mbi zemërplasurin
që dridhet prej fjalëve të mia!
3 Flijon kaun e pastaj vret njeriun! Kushton delen e i këput arrçin qenit!
Paraqet flinë e pastaj gjakun e derrit!
Djeg kemin e adhuron idhullin!
Sikurse ata që i zgjodhën udhët e veta,
dhe shpirti u kënaqet në iritë e tyre,
4 kështu edhe vetë do të zgjedh për ta
të zezën e tyre e do të bëj të bien mbi ta
pikërisht ato që u sillnin tmerr.
Unë fola e ata s’dëgjuan,
bënë të keqen ndër sy të mi,
zgjodhën atë që nuk më pëlqen.”
5 Dëgjojeni fjalën e Zotit,
ju që dridheni prej fjalës së tij!
Thonë vëllezërit tuaj që ju urrejnë,
që ju përbuzin për shkak të emrit tim:
‘Le ta dëftojë Zoti lavdinë e vet
që ta shohin gëzimin tuaj!’
Të turpëruar ata do të mbesin!
6 Një zë zhurme vjen nga Qyteti,
një zë nga Tempulli!
Është zëri i Zotit
që hakmerret mbi armiqtë e vet!
7 Para se të sprovojë dhimbjet, lindi,
para kohës së të lindurit,
lindi djalin!
8 Kush e dëgjoi një punë të tillë?
Kush e pa një gjë të tillë?
A thua lind një vend
në një ditë të vetme?
A thua lind një popull
në një çast të vetëm?
E pra, Sioni, posa i ndjeu dhimbjet,
i lindi bijtë!
9 Vallë, a do ta hapja udhën e jetës
e s’do të bëja që edhe të lindë?
‑ thotë Zoti.
Ose unë që bëj të lindë,
do ta mbyllja udhën e jetës?
‑ thotë Hyji yt.
10 Gëzohuni me Jerusalemin,
galdoni për të ju që e doni!
Galdoni me të, galdoni,
të gjithë ju që qatë mbi të,
11 që të thithni qumësht e të ngiheni
prej parzmave të ngushëllimit të tij,
që të dërgoni e të kënaqeni
në parzmat e lavdisë së tij!
12 Sepse Zoti kështu po thotë:
“Ja, unë po bëj të arrijë
në të paqja porsi lumë,
porsi përrua vërshues pasuria e popujve
Qumësht do të pini, ngrykë do të mbarteni,
përmbi gjunjë do t’ju përkëdhelin.
13 Porsi nëna që ngushëllon të birin,
ashtu unë do t’ju ngushëlloj;
në Jerusalem ngushëllim do të gjeni.
14 Do të shihni, e zemra juaj do të gëzojë,
si bari i njomë do t’ju përtërihen eshtrat,
dora e Zotit do të dëftohet mbi shërbëtorët e tij
e zemërimi i tij mbi armiqtë e tij.
15 Se, ja, Zoti po vjen me zjarr,
qerret e tij të luftës janë si stuhia,
për ta shfryrë me hidhërim zemërimin
kërcënimin e vet me flakë zjarri.
16 Sepse me zjarr Zoti do të gjykojë
e me shpatë çdo njeri;
shumë do të jenë të goditurit prej Zotit.
17 Ata që shenjtërohen e pastrohen,
për të hyrë në kopshte pas njërit që qëndron në mes,
ata që hanë mishin e derrit,
ushqime të iritshme e minj,
të gjithë së bashku do të sharrojnë
‑ është fjala e Zotit.
18 E unë, që i njoh veprat e tyre dhe synimet e tyre, do të vij për t’i bashkuar të gjitha fiset e të gjitha gjuhët; do të vijnë dhe do ta shohin lavdinë time.
19 Unë do t’u jap një shenjë dhe do t’i dërgoj ata që prej tyre do të shpëtojnë, te popujt në Tarsis, Put, Lud, Mosok, Ros, Tubal dhe në Javan ‑ në ishuj të largët tek ata që nuk kanë dëgjuar për mua as nuk e kanë parë lavdinë time ‑ dhe këta do t’ua shpallin lavdinë time popujve.
20 Do t’i riatdhesojnë të gjithë vëllezërit tuaj nga të gjithë popujt porsi kusht Zotit ‑ në kuaj, karroca, bartore, në mushq e gamile njëgungëshe e do t’i sjellin në Malin tim të shenjtë, në Jerusalem ‑ thotë Zoti ‑ po ashtu sikurse bijtë e Izraelit kushtojnë flinë e paraqitjes në enë të pastër në Shtëpinë e Zotit.
21 Edhe prej tyre do të zgjedh priftërinj e levitë ‑ thotë Zoti.
22 Po, sikurse qielli i ri
e toka e re, që po i krijoj,
do të qëndrojnë gjithmonë përpara meje,
‑ është fjala e Zotit ‑
kështu do të qëndrojë edhe fara juaj e emri juaj!
23 E do të ndodhë që
prej hënës së re e në hënë të re,
prej të shtunës e në të shtunë
çdo njeri do të vijë të adhurojë
përpara meje ‑ është fjala e Zotit.
24 E kur të dalin do të shikojnë kufoma njerëzish
që u çuan kundër meje:
krimbi i tyre nuk do të ngordhë
zjarri i tyre nuk do të fiket,
e do të jenë një bezdi për çdo njeri.”