1 Atëherë më qe drejtuar kjo fjalë e Zotit :
2 “Biri i njeriut, thuaji princit të Tirit:
Kështu thotë Zoti Hyj:
Pasi mendja t’u rrit e the:
‘Unë jam hyjni,
rri mbi fronin e zotave,
në kërthizën e detit!’,
megjithëse je njeri e jo Hyj,
ti zemrën tënde e barazove me të Hyjit.
3 Ja, po qenke më i mençur se Daneli,
fshehtësi s’paska prej teje të fshehur;
4 me dije e mençuri tënde
e fitove pasurinë,
në thesaret e tua
bashkove ar e argjend.
5 Me dijen tënde të madhe
e me tregtinë tënde
e shtove pasurinë,
por pasuria jote mendjen ta rriti!
6 Prandaj kështu thotë Zoti Hyj:
Pse zemrën tënde e barazove me të Hyjit,
7 do t’i dërgoj kundër teje të huajt,
ata më të egrit ndër popuj.
Do t’i zhveshin shpatat
mbi të bukurën dijen tënde
e do ta hedhin në baltë shkëlqimin tënd!
8 Në pellg do të të hedhin e do të vdesësh
me vdekje të të vrarëve në mes të detit.
9 Vallë, a do të thuash më:
‘Jam Hyj!?’,
ndër sy të vrastarëve të tu,
pasi je njeri e jo Hyj
në duart e vrastarëve të tu?
10 Do të vdesësh me vdekjen e të parrethprerëve,
nga dora e të huajve, sepse unë kam thënë kështu.”
‑ thotë Zoti Hyj.
Rënia e mbretit të Tirit
11 Më qe drejtuar kjo fjalë e Zotit: “Biri i njeriut, nisja vajtimit mbi mbretin e Tirit
12 e thuaj atij: Kështu thotë Zoti Hyj:
Ishe ti vulë përsosmërie,
plot urti
i mrekullueshëm në pashi.
13 Ishe në gëzimet e parajsës së Hyjit,
të stolisura me gurë të paçmueshëm petkat e tua:
me sard, topaz e jaspis,
krisolit e oniks e beryl,
safir, karbunkul e smaragd,
ar i përpunuar stolisja jote,
të qenë bërë gati ditën e krijimit tënd.
14 Me kerub krahështrirë të vendosa për të ruajtur,
ishe mbi malin e shenjtë të Hyjit,
ecje nëpër gurë të zjarrtë.
15 Ishe i përsosur në udhët e tua
që ditës së themelimit tënd,
derisa në ty u ngjiz fajësia!
16 Duke u rritur tregtia jote,
u mbushe përbrenda me fajësi e mëkate.
Atëherë të flaka nga mali i Hyjit
e të treti kerubini mbrojtës
nga mesi i gurëve të zjarrtë.
17 T’u rrit mendja për shkak të bukurisë,
pasuria të bëri të humbësh urtinë:
atëherë vetë të flaka përtokë,
të vura para syve të mbretërve
që të të shikojnë me përbuzje.
18 Me fajësitë e shumta të tuat
me paudhësinë e tregtisë sate,
i përdhose shenjtëroret e tua.
Futa zjarrin mes teje
që të të përpijë,
hi do të të bëj unë përmbi tokë
në sy të atyre që të shikojnë!
19 Të gjithë popujt që do të shohin,
do të çuditen se çka të gjeti.
Ti u bëre shenjë tmerrimi
e sharrove për jetë të jetës!”
Kundër Sidonit
20 Më qe drejtuar kjo fjalë e Zotit:
21 “Biri i njeriut, silli sytë drejt Sidonit, profetizo kundër tij
22 e thuaj:
Kështu thotë Zoti Hyj:
Ja, kundër teje po sulem, Sidon,
i lavdishëm do të bëhem mes teje,
do ta dinë se unë jam Zoti
kur mbi të do të bëj gjyq
e të kem dëftuar në të shenjtërinë time.
23 Do ta dërgoj në të murtajën,
do të rrjedhë gjaku udhëve të tij,
përtokë të vdekur do të bien
prej shpatës të prerë rreth e për qark,
do ta dinë se unë jam Zoti”.
Izraeli i çliruar nga popujt e tjerë
24 Për shtëpi të Izraelit më s’do të ketë
as thumb therës as ferrë shqyese
ndër të gjithë fqinjët që e rrethojnë
që janë kundërshtarët e tyre,
do ta dinë se jam Zoti Hyj.
25 “Kështu thotë Zoti Hyj: Kur ta kem bashkuar shtëpinë e Izraelit nga të gjithë popujt, në të cilët janë të shpërndarë, unë vetë do ta dëftoj shenjtërinë time në ta ndër sy të paganëve. Ata do të banojnë në tokën e vet që ia dhurova shërbëtorit tim Jakobit.
26 Do të banojnë të sigurt në të. Do të ndërtojnë shtëpi, do të mbëltojnë vreshta e do të jetojnë pa farë frike, kur të kem bërë gjyq mbi të gjithë fqinjët e tyre përreth. Atëherë do ta dinë se unë jam Zoti, Hyji i tyre.”